1 nov 2011 AD publiceerde een mooi artikel over wonen in een ansichtkaart download pdf 

Het laatste zelfstandige postkantoor van Nederland sloot vorige week in Utrecht haar deuren. Verspreid over het land staan nog tientallen vestigingen leeg. Een nieuwe bestemming vinden voor de grote gebouwen valt niet mee. Ine Goossens en haar partner Ries van der Vlugt trokken de stoute schoenen aan en hebben in tien jaar tijd het postkantoor in Oude Pekela in zijn oude luister hersteld. "We wonen echt in een ansichtkaart."

kloppend hart

De stem van Ine Goossens galmt gelukkig weer. Die rare verlaagde plafonds die de PTT bij de laatste modernisering van het postkantoor in Oude Pekela had aangebracht zijn er uit, en de gang is weer duizelingwekkend hoog genoeg om al het geluid terug te laten komen. "Eigenlijk zijn we nu net zo'n beetje klaar met opknappen," zegt Ine (64), met haar partner Ries van der Vlugt (48) de meer dan trotse bewoners van dat wat ooit het kloppend hart van het Groningse dorp was. "En zo onderhand mag het ook wel eens af zijn, want we zijn er tien jaar mee bezig geweest. Maar het is alle tijd en al het geld wel waard geweest. Het pand is weer in oude staat. "We wonen nu echt in een ansichtkaart."

postkantoren-architect

Dit gebouw, liefst 620 vierkante meter in oppervlakte, is er een van de tekentafel van de productiefste postkantoren-architect van Nederland, C.H.Peters. De twee wilden verkassen vanuit Noordwijk, liepen op een mooie dag het postkantoor binnen, en zijn er niet meer uit geweest. "Het is van het eind van de 19de eeuw. Bij wet was het verplicht dat er iemand op het postkantoor woonde, dus boven huisde de directeur, net als wij nu doen. Beneden werden de zaken gedaan, daar hebben wij ons wijnatelier. Toen wij het kochten troffen wij helaas de situatie van 1970 aan."

miljoen spijkertjes

Het duurde vijf maanden voor Ries en Ine alle goedkope toevoegingen - 'een miljoen van die kleine spijkertjes' - hadden gestript. De loketten, de kantine, de postbussen, het verdween allemaal. Daarna kon het restaureren beginnen. En al het fraais is er weer. Het klinkt allemaal als makelaarsjargon, maar is het in dit geval niet. Robuuste haardpartijen, gewelfde bogenplafonds, vloeren van Carraramarmer, en dikke houten vloeren. "Zo dik, dat je met een plank ervan iemand dood kan slaan."

escher

Het pronkstuk is het trappenhuis, dat met zijn onlogische wendingen zo weggelopen lijkt uit het werk van Escher. "Maar eigenlijk blijven we er aan bezig. Ik heb bijvoorbeeld pas de deuren gekocht van het oude postkantoor in Scheemda. En toen het kantoor van Winschoten dicht ging, hebben we echt op de loer gelegen of er nog iets voor ons bijzat. Daar hebben we dan weer het hek vandaan."

postkantorenfreaks

Haast overbodig te zeggen dat Ries en Ine echte postkantorenfreaks zijn geworden. "Ik heb drie dikke dossiers vol over postkantoren," zegt Ine. "Ik zou willen dat het niet waar was dat het laatste postkantoor gesloten is, maar helaas is het zo. Het gaat mij echt aan het hart. Ik hoop maar, dat het lukt voor alle leegstaande panden een mooie nieuwe bestemming te vinden.